ေတာ္လွန္၀့ံရမည္

မ်ိဳး႐ိုးဗီဇႏွင့္ ပတ္သက္၍ ယေန႔လူငယ္တို႔သည္ ေခတ္ႏွင့္ေလွ်ာ္ညီစြာ ခံယူက်င့္သံုးရေပမည္။ ေနရာတိုင္း လုပ္ငန္းတိုင္း ႐ိုးအ ေနၾကရမည့္အခါ မဟုတ္ေတာ့၊ အႏွိမ္ခံ အခ်ယ္လွယ္ခံ ဘ၀မ်ိဳးျဖင့္ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲရမည့္ ေခတ္ကာလ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ေျပာသမွ် ယံု ဆိုသမွ် ဟုတ္ကဲ့ ရမည့္ အခ်ိန္လည္း မဟုတ္ေတာ့ပါေပ။ ေတာႀကီးမ်က္မည္းတြင္ ထီးထီးရပ္၍ ေအးေဆးစြာ ေနလိုမႈ ဘ၀မ်ိဳးကိုလည္း ေတာ္လွန္စြန္႔လႊတ္ ရပါမည္။ ပတ္၀န္း က်င္ႏွင့္ မကင္းႏိုင္သည္မို႔ လိုက္ေလွ်ာ ညီေထြစြာ ေနထိုင္က်င့္ႀကံတတ္ဘို႔ လိုအပ္လွပါသည္။

ေနာက္တခ်က္မွာ ကရင္အမ်ိဳးသားေရးကို ဆန္းစစ္ၾကည့္လွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းသုိ႔ အေစာဆံုးေရာက္ရွိခဲ့သည့္ လူမ်ိဳးတစု အျဖစ္ ပါ၀င္ခဲ့ျခင္းႏွင့္ လူဦးေရးအရ ဒုတိယအမ်ားဆံုး လုိက္ေနခဲ့ေသာ္လည္း အတိတ္သမုိင္းတေလွ်ာက္လံုး လက္တြဲရြက္ေဆာင္မႈ တစုတစည္းတည္း မရွိခဲ့၊ မတည္ေဆာက္ ႏိုင္ခဲ့ပါ။ စည္းလံုးမႈ အင္အား မရခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ေခတ္အဆက္ဆက္ အခ်ယ္လွယ္ခံ ဘ၀၌သာ ရပ္တည္ေနခဲ့ ရေပသည္။

စည္းလံုးမႈ အေျခကို မတည္ေဆာက္ ႏိုင္ခဲ့၍ အခ်ယ္လွယ္ခံ ဘ၀ျဖင့္ ရပ္တည္ခဲ့ရေသာ အေျခခံ အေၾကာင္းရပ္ကို စိပ္ျဖာ ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါလွ်င္ ကရင္တမ်ိဳးသားလံုးတြင္း၌ -
(က) ဘာသာစကားကြဲျပားလ်က္ ရွိေနျခင္း။
(ခ) ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈ မတူျခားနားလ်က္ ရွိျခင္း။
(ဂ) သာသာေရး အေျခခံ စာေပအင္အားစု အစိတ္စိတ္ အလီလီ ေပၚေပါက္လာခဲ့ျခင္း။
(ဃ) ေနထုိင္ရာေဒသ ျပန္႔ႀကဲလ်က္ ရွိေနျခင္း။
(င) သေဘာတရားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ အမိ်ဳးသားေရး အသိအျမင္ အားနည္းေမွးမွိန္လ်က္ ရွိေနျခင္း – စသည့္တို႔ကို ေတြ႕ရွိရေပမည္။

ေဖာ္ျပပါ အေၾကာင္းအခ်က္ ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ သီးျခားလူမႈ အဖြဲ႕အစည္းကို ေပၚေပါက္ေစ ခဲ့ပါသည္။ မတူညီေသာ အေျခခံေၾကာင့္ လူမႈေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေရးကို မီးေလာင္ရာေလပင့္ အဟန္႔အတားျပဳ ပ်က္ျပားေစခဲ့ျခင္း ျဖစ္လာေတာ့သည္။

အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘာသာစကား မတူၾက၍ စကားအုပ္စုဖြဲ႕ ေနလာၾကသည္။ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈ တူခ်င္းခ်င္း ဘာသာေရးအရ ေပါင္းစံုဖြဲ႕စည္း ေနၾက၍ လူမႈအေဆာက္အံုသစ္မ်ား ဖန္တည္းလာသည္။ ယုတ္စြအဆံုး အမ်ိဳးတူခ်င္း ျဖစ္ေသာ္လည္း ဘာသာေရး မတူမႈေၾကာင့္ ေပါင္းသင္းလက္ထပ္မႈအထိ အဟန္႔တားမႈ ျပဳလာသည္။ ထုိဘာသာေရးကို အေျခခံ၍ စာေပေရး ေပၚလာျပန္ရာ ထိုဘာသာေရး အဖြဲ႕အစည္းမွ တဖန္ စာေပအင္အားစုအျဖစ္ ထပ္ဆင့္ကြဲျပားလာ ျပန္ရသည္။ ေနရာထုိင္ရာေဒသ ျပန္႔ႀကဲျခင္းတြင္ကား စုစည္းမႈ မရႏိုင္ေသာ အေျခကို ဖန္တီး၍ အစိတ္စိတ္ အမႊာမႊာ ျဖစ္ေစျခင္းသည္ ပတ္၀န္းက်င္၏ စာေပေရး ယဥ္ေက်းမႈေရးအရ လႊမ္းမိုးမႈဒဏ္ကို အလိုလို လည္စင္းေပးရာ ျဖစ္လာရသည္။

ထိုထိုေသာ အေျခခံ မေကာင္းမႈ တုိ႔ေၾကာင့္လည္း အေတြးအေခၚ အယူအဆေရးမွအစ ဖလွယ္ျခင္း၊ ညိႇႏိႈင္းျခင္း၊ ပညာေပးျခင္း၊ ခံယူျခင္း မျပဳႏိုင္ ျဖစ္လာရာမွ အမ်ိဳးသားေရး အသိအျမင္ပါ အားနည္း ေမွးမွိန္လာေစေတာ့ရာ အနာဂတ္ ကရင့္အေရးမွာ ေတြးေလ ရင္ေလးစရာပင္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။

သို႔ေသာ္ လူသားတို႔ဆိုသည္မွာ ႀကံရည္ဖန္ရည္ ရွိၾကသူခ်ည္း ျဖစ္ေလရာ အနာဂတ္ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ ရွိေနေသးသမွ် ကရင့္အမ်ိဳးသား ေရးရာကို ေတာက္ေျပာင္လာေအာင္ ဖန္တီးႏိုင္သည္၊ ဖန္တီးႏုိင္ရေပမည္။

ေဖာ္ျပခဲ့ပါ အမ်ိဳးသားထုတြင္း သပြတ္အူ အ႐ႈပ္အေထြး မေၾကမလည္မႈမ်ားကို ေရွာင္ကြင္း၍ကား ရမည္မဟုတ္ေပ။ တခုခ်င္း တမွ်င္ခ်င္း ေျပမည္လား။ အတင္း ထိုးျဖတ္ သြားမည္လား – အေျဖေတာ့ ရွာရပါမည္။

သမုိင္းေပး တာ၀န္ကို ယေန႔လူငယ္တို႔ ပီပီျပင္ျပင္ ျမင္သိခံယူ လာႏိုင္ေရးအတြက္ အမ်ိဳးသားေရး အသိ ေမြးၾကရပါေတာ့မည္။ ထိုအသိ ရလာရန္မွာ အမ်ိဳးသားထုတြင္းရွိ ကြဲျပားမႈ မွန္သမွ် ပထမ နားလည္ထားရမည္။ ၀င္ေရာက္ ေလ့လာရမည္။ တစုတဖြဲ႕ေသာ ဘာသာေရး၊ စာေပေရး၊ နယ္ေျမစြဲ တည္းဟူေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ ႐ုန္းထြက္ကာ ကရင္အမ်ိဳးသားအတြက္ ဆႏၵစြဲကင္းစြာျဖင့္ အမ်ိဳးသားထု၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္စြမ္း ရွိရမည္။

အမ်ိဳးသားေရးအသိ ဆိုသည္မွာ ကရင္တမ်ိဳးသားလံုးကို အေျခခံရမည္ ဆိုသည့္အခ်က္အား ဘယ္အခါမွ ေမ့ေလွ်ာ့၍ မရပါ။
ဥပမာအားျဖင့္ ဘာသာေရးသည္ ပုဂၢိဳလ္ေရး ျဖစ္သည္။ ယေန႔စာေပေရးရာ အလီလီသည္ အုပ္စုအဖြဲ႕အစည္းကိုသာ အေျခခံ ေနပါသည္။ ဘာသာေရးကို အမ်ိဳးသားေရး အသိကသာ ေရွ႕ေဆာင္မႈ ျပဳရပါမည္။ စာေပေရးကို အမ်ိဳးသားေရး အသိျဖင့္ တမ်ိဳးသားလံုး အတြက္ ကိုယ္စားျပဳမည့္ အမ်ိဳးသားစာေပကို တက္လွမ္း၀ံ့ရပါမည္။ အမ်ိဳးသားေရးအျမင္ ျဖင့္သာလွ်င္ ေနရာမေရြး – လုပ္ငန္းမေရြး လက္တြဲရြက္ေဆာင္ ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားေရးဟု တခုခုကို ခံယူက်င့္သံုး ေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ အမ်ိဳးသားထုကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္ေသာ အမ်ိဳးသားေရး အသိ သေဘာတရားေရး လမ္းၫႊန္မႈကို ကိုယ္စီခံယူၾကပါ။ က်င့္သံုးၾကပါ၊ ဆင့္ပြားလမ္းၫႊန္ၾကပါ၊ အမ်ိဳးသားေရးအသိျဖင့္ ဘာသာကြဲ – စကားကြဲ – စာေပအကြဲမ်ားကို လက္တြဲရြက္ေဆာင္မႈ ျပဳပါ၊ လက္တြဲရြက္ေဆာင္မႈ စတင္ၾကပါ၊ စတင္ရန္ ၀န္မေလးပါႏွင့္ တိုးတက္လူငယ္ ပီျပင္ပါေစ၊ သမုိင္းေပးတာ၀န္ ေၾကၾကပါေစ။

မန္းေ႒းရွိန္