(ပ၀ုိ)ၿမဳိ ့ သေရေခတၱရာ

အခ်ိန္ၾကာျမင့္လာၿပီး ေနာက္ပုိင္း ဧရာ၀တီျမစ္၀ ကၽြန္းေပၚတေလွ်ာက္ အေရွ ့ဖက္ကမ္း အေနာက္ဖက္ကမ္းအပါအ၀င္ ကရင္ရြာမ်ား တန္းစီရွိလာေတာ့သည္။

ေက်းရြာတုိင္းတြင္ ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္တက်ရွိသည္။ ရြာသူၾကီး ေက်းရြာလက္ေထာက္ အဆင့္ဆင့္ စသည္မ်ား ထားရွိေလသည္။ အခ်ိန္ကာလ ေရြ ့လ်ားသြားသည္ႏွင့္အမွ် ကရင္လူမ်ဳိးတုိ ့သည္ ဖြံ ့ၿဖဳိးတုိးတက္မ်ားလာေလသည္။ ေနာက္ဆုံး ဧရာ၀တီျမစ္၀တြင္ “ပ၀ုိ”ဟုေခၚေသာ ကရင္ရြာၾကီးတရြာျဖစ္ေပၚလာေလသည္။ ဤရြာၾကီးကုိ ၎တုိ ့က “ပ၀ုိဒုံ”(ကရင္ၿမဳိ ့)ဟု ေခၚေ၀ၚၾကေလသည္။ ဤ“ပ၀ုိေ၀”ပ၀ုိဒုံတြင္ ရြာသူၾကီးအျဖစ္ အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ “ဖူ ့ပလီး”မွာ ေနာက္ဆုံး ဤၿမဳိ ့၌ပင္ ဘုရင္တပါး ျဖစ္လာသည္။ အျခားေက်းရြာအားလုံးရွိ ရြာသူၾကီးအားလုံးတုိ ့သည္ “ဖူ ့ ပလီး”ဘုရင္၏ေအာက္တြင္ ရွိေလသည္။
မွတ္ခ်က္။ “စေ၀ွာ္ဖူ ့ပလီး”(ဘုရင္ျဖစ္လာသည့္ရြာသူၾကီး)သည္ ပထမဦးဆုံး“ပ၀ုိဖူ ့ လပီး”(သူလည္းရြာသူၾကီး)၏ေျမးပင္ျဖစ္သည္။ မိဘမ်ားက ၎အဖုိးနာမည္ကုိ ယူၿပီး ၎အား ဖူ ့ပလီး ဟူ၍ ျပန္လည္မွည့္ေခၚထားျခင္းျဖစ္သည္။
“ဖူ ့ပလီး”သည္ “ပ၀ုိၿမဳိ ့”(ပုိးကရင္ၿမဳိ ့)ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည့္ ပထမဦးဆုံး ကရင္ရွင္ဘုရင္တပါးျဖစ္သည္။ ဖူ ့ ပလီး၏ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ဤပ၀ုိၿမဳိ ့ကုိ အုပ္စုိးခဲ့သည့္ ဘုရင္မ်ားစြာရွိခဲ့သည္။ ပ၀ုိၿမဳိ ့ကုိ ေနာက္ဆုံး အုပ္စုိးသည့္ဘုရင္မွာ “ဘုရင္သာဘူးလား”ျဖစ္သည္။ ဘုရင္သာဘူလား “ပ၀ုိ”ၿမဳိ ့အုပ္စုိးေနစဥ္ ရခုိင္ျပည္တြင္ ေနထုိင္ၾကသည့္ကုလားလူမ်ဳိးမ်ားသည္ ဘုရင္သာဘူးလားအား လာေရာက္တုိက္ခုိက္ကာ “ပ၀ုိ”ၿမဳိ ့ကုိ သိမ္းပုိက္ေလေတာ့သည္။ “ဘုရင္သာဘူးလား”ကုိလည္း ယင္းကုလားလူမ်ဳိးတုိ ့က ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားၾကသည္။ ထုိေနာက္ ယင္း “ပ၀ုိ”ၿမဳိ ့ကုိ သာဘူးလားဘုရင္၏ မိဖုရားနန္းခမ္းက ဆက္လက္အုပ္စုိးေလသည္။ နန္းခမ္းက “ပ၀ုိ”ၿမဳိ ့အား ႏွစ္အနည္းငယ္ အုပ္စုိးၿပီးေနာက္တြင္ အထက္အညာ“တောကာင္း”ျပည္က တေကာင္းမင္း “မဟာသမၻ၀”သည္ ဤပ၀ုိၿမဳိ ့ကုိ ၀င္ေရာက္အုပ္စုိးေလသည္။ “မဟာသမၻ၀”သည္ သတုိးမဟာရာဇာ၏ သားေတာ္ျဖစ္သည္။ ၎၏ ကရင္နာမည္မွာ “ဆာဖါး၀ါး”ျဖစ္သည္။ မိဖုရားနန္းခမ္း၏ သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ “မဟာသမၻ၀”သည္ ဤ “ပ၀ုိ”ၿမဳိ ့ကုိ ၀င္ေရာက္အုပ္စုိးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ မိဖုရားနန္းခမ္းကုိလည္း ၎၏မိဖုရားအျဖစ္ ဆက္လက္ထားရွိကာ ဤပ၀ုိၿမဳိ ့ကုိ ၆ ႏွစ္တိတိ စုိးစံၿပီးေနာက္ နတ္ရြာစံေလသည္။ ဘုရင္“မဟာသမၻ၀”နတ္ရြာစံစဥ္ အသက္ ၂၆ ႏွစ္သာ ရွိေသးသည္။
“မဟာသမၻ၀” နတ္ရြာစံၿပီးေနာက္ ၎၏ညီေတာ္ စူဠသမၻ၀ (ကရင္နာမည္ ေဖါ့ဖါး၀ါး)က ၎၏ေနရာတြင္ ဆက္လက္စုိးစံေလသည္။ စူဠသမၻ၀သည္ ပ၀ုိၿမဳိ ့အား ၃၅ ႏွစ္ၾကာ အုပ္စုိးၿပီး အသက္၆၁ ႏွစ္တြင္ နတ္ရြာစံေလသည္။ ဘုရင္စူဠသမၻ၀ နတ္ရြာစံၿပီးေနာက္ တူေတာ္သူ (ဆားဖါး၀ါး၏သား)ဒြတၱေဘာင္(ကရင္နာမည္ ထူးထူးေဘာ)ဘုရင္ျဖစ္လာၿပီး ဤပ၀ုိၿမဳိ ့အား တုိးခ်ဲ ့ တည္ေဆာက္ေလသည္။ ၿပီးေနာက္ ဤပ၀ုိၿမဳိ ့ကုိ သေရေခတၱရာၿမဳိ ့ဟု ေခၚေလသည္။ (သေရေခတၱရာၿမဳိ ့ သည္ ဆားဖါး၀ါး (ေခၚ) မဟာသမၻ၀၏ဘၾကီးေတာ္ေခပဒူတ ေတာင္ယာခုတ္စားသည့္ ေနရာျဖစ္သည္ဟုဆုိသည္)
သေရေခတၱရာကုိ တည္ေဆာက္သည့္ အထိန္မွာအရွင္ေဂါတမပရိနိဗၺာန္ပ်ံလြန္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၁ႏွစ္အၾကာ ႀဃ ၄၄၃ ခုႏွစ္တြင္ျဖစ္ပါသည္။ ထူးထူးေဘာ (ေခၚ) ဒြတၱေဘာင္မင္းသည္ ၿမဳိ ့တြင္း၌ ရွိသူမ်ားကုိသာ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ သူသည္ အႏွစ္(၇၀)တုိင္ စုိးစံခဲ့ၿပီး အသက္ ၁၀၅ ႏွစ္တြင္ နတ္ရြာစံေလသည္။

ေစာေအာင္လွေရး ကရင္သမုိင္းစာအုပ္မွ