ေခါင္ဆူလုိင့္
လူေနအိမ္တစ္လုံးသာသာရွိတဲ့ မီးပုံႀကီးဟာ နႏြင္းေရာင္ ၀ါထိန္ေနတဲ့ သစ္ပုံႀကီးကုိ ေလာင္ကၽြမ္းေတာက္ေနပါတယ္။ မီးပုံႀကီး ရဲ႕ ပတ္ပတ္လည္မွာ ရာေထာင္ခ်ီတဲ့ လူထုပရိသတ္ႀကီးက မုိးေပၚေထာင္တက္ေနတဲ့ မီးညႊန္႕ႀကီးကုိၾကည့္လုိ႕ လာမဲ့ႏွစ္မွာ မိမိ တုိ႕အတြက္ မေကာင္းတာေတြ ေလာင္ကၽြမ္းပ်က္စီးသြားၿပီး နိမိတ္ေကာင္းေတြသာ ေရာက္ရွိလာေတာ့မယ္လုိ႕ ယုံၾကည္ရင္း စိတ္လက္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကပါတယ္။
ဒီမီးပုံႀကီးကေတာ့ တႏွစ္တခါ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိတဲ့ ကရင့္ရုိးရာ နယ္လုံးကၽြတ္ မီးပုံပြဲေတာ္ႀကီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုိးကရင္လုိ “ဘုံး ေအာင္တေယာင္း”လုိ႕ေခၚတဲ့ ဒီမီးပုံေတာ္ကုိ က်င္းပလာခဲ့တာ ဒီႏွစ္ဆုိရင္ ၁၈၅ႀကိမ္ရွိေနၿပီး ေရွးဘုိးဘြားေတြရဲ႕ လက္ဆင့္ ကမ္းအေျပာအရ ဒီပြဲဟာ ရုိးရာယၾတာေခ်ပြဲႀကီး ျဖစ္တယ္လုိ႕ အသက္ ၅၃ႏွစ္အရြယ္ နန္းတီက ပုိးကရင္စကားနဲ႕ အခုလုိ ေျပာ ပါတယ္။
“ဘုိးဘြားစဥ္ဆက္ ဘုံးေအာင္တေယာင္းဟာ ယၾတာေခ်တာႀကီးတခုပဲ။ တႏွစ္တခါ ျပန္လည္ဆုံဆည္းၿပီး စုေပါင္းပြဲလုပ္ၾက တယ္။ သစ္ရင္းပင္(ကြာပင္) အကိုင္းကုိ မိသားစု၀င္ ၅ေယာက္ဆုိ ငါးပုိင္းခုတ္ယူ။ ကုိယ့္အရပ္နဲ႕တုိင္း၊ ကုိယ့္အရပ္ထက္ လက္ သုံးလုံးေလာက္ ပုိတာျဖစ္ေစ နႏြင္းနဲ႕လိမ္းၿပီး ပြဲအထုိင္ေနရာကုိ သြားတယ္။ ေနာက္ ယူသြားတဲ့ အေမႊးနံ႕သာရည္နဲ႕ ပူေဇာ္ ပသၿပီး အခုလုိ က်မနဲ႕ က်မသားသမီး၊ မိသားစုေတြ ေရႀကီးတာျဖစ္ေစ၊ မီးေလာင္တာျဖစ္ေစ မေကာင္းတဲ့ ခၽြတ္ေခ်ာ္မႈေတြ မရွိေအာင္ ကုိယ့္ရဲ႕ လက္သည္းေျခသည္းနဲ႕ ဆံပင္ခ်ည္နည္းနည္းစီးထည့္ၿပီး အေမႊးနံ႕သာ ပက္ျဖန္းၿပီး ဒီအဓိဌာန္မီးပုံကုိ ႐ႈိ႕ တဲ့အခါ ကုိယ့္အေပၚက်ေရာက္လာမဲ့ မေကာင္းတာ မွန္သမွ် ပါသြားပါေစေပါ့၊”
ဒီပြဲေတာ္ကုိ ႏွစ္စဥ္ တပုိ႕တြဲလျပည္ေန႕တုိင္း မပ်က္မကြက္ က်င္းပျပဳလုပ္ေလ့ရွိၿပီး ထူးျခားတာက ကရင္ျပည္နယ္၊ ေကာ့က ရိတ္ၿမိဳ႕နယ္ က်ဳံဒုိးၿမိဳ႕က ရေသ့ေက်ာင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၀င္းအနီးမွာပဲ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ေက်ာင္း၀င္းရဲ႕ အေရွ႕ဘက္နား က ၅ဧကနီးပါးေလာက္က်ယ္တဲ့ ေျမပရ၀ုဏ္ေနရာမွာပဲ က်င္းပရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာဟာ ၾကက္၊ ၀က္၊ ႏြား စတဲ့ အိမ္ ေမြးတိရစၦာန္ေတြ ေမြးျမဴခြင့္ မရွိသလုိ မီးပုံပြဲျပဳလုပ္တဲ့ ယၾတာ ေအာင္ရာေအာင္ေၾကာင္းေနရာမုိ႕ ႏွစ္စဥ္ ဒီေနရာမွာပဲ မပ်က္မ ကြက္ က်င္းပၾကတာျဖစ္တယ္လုိ႕ နန္းတီက ဗမာစကားနဲ႕လည္း အခုလုိ ေျပာသြားပါတယ္။
“အမုိးတုိ႕ အဘုိးအဘြားေတြ ေျပာဖူးတာက ဒီ႐ုိးရာက အဲဒီ နယ္နိမိတ္မွာပဲ ရွိတယ္။ တႏွစ္တခါ အဲဒီအမုိးတုိ႕ က်ဳံဒုိး၊ ရေသ့ ေက်ာင္းေဘးက အဲဒီနယ္နိမိတ္မွာပဲ အခြင့္အေရး ရွိတယ္။ ဒုံး၊ အၿငိမ့္တုိ႕ အကေတြဘာေတြနဲ႕ ေပ်ာ္တာကေတာ့ ရုိးရာအၿငိမ့္ ကတာတုိ႕ ဘာတုိ႕က အမ်ဳိးမ်ဳိးေပါ့ေနာ္။”
ပြဲမတုိင္ခင္ လူတုိင္း လာေရာက္စုပုံထားတဲ့ သစ္ပုံႀကီးကုိ လျပည့္ေန႕မနက္ေစာေစာ အရုဏ္မတက္ခင္ မီးရႈိ႕မဲ့ ႐ုိးရာဆရာေတြ က နကၡတ္အခ်ိန္ေတြကုိ ၾကည့္ၿပီး မီးရႈိ႕လုိက္ၾကပါတယ္။ နကၡတ္ကုိ ဘယ္လုိတြက္ခ်က္ၾကသလဲဆုိတာကုိ မသိရွိေတာ့ မီးတုိင္ လာပုံတဲ့သူေတြက မီးရႈိ႕ခ်ိန္မွာ မေတြ႕လုိက္ၾကပါဘူး။
မီးပုံႀကီး မီးေလာင္တဲ့အခါက်မွသာ အဲဒီေတာက္ေလာင္လာတဲ့ မီးညႊန္႕ေတြရဲ႕ အေရာင္နဲ႕ ေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့ ပုံပန္းသ႑ာန္ ကုိၾကည့္ရင္း လူေတြက လာမဲ့ႏွစ္မွာ မိမိတုိ႕ရဲ႕ ရပ္ရြာ၊ တုိင္းျပည္အတြက္ အေကာင္း၊ အဆုိး နိမိတ္ကုိ အဓိပၸါယ္ ေကာက္ယူ ၾကပါတယ္။ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ေတြနဲ႕ ေရာဂါဘယေတြ ကင္းစင္ပေပ်ာက္ဖုိ႕အတြက္ လုပ္ေဆာင္တာျဖစ္ေပမဲ့ မီးေလာင္ တဲ့အခ်ိန္မွာ မီးခုိးေတြ အူထြက္ေနမယ္ဆုိရင္ ရပ္ရြာ၊ တုိင္းျပည္ တည္ၿငိမ္မႈရွိတယ္လုိ႕ နိမိတ္ေကာက္ၾကပါတယ္။
၁၈၅ ၾကိမ္ေျမာက္ ကရင့္ရုိးရာ နယ္လုံးကၽြတ္ မီးပုံပြဲေတာ္ႀကီး
ဒီ႐ုိးရာအရ မီးပုံပြဲအေလ့အထကုိ မလုပ္ေဆာင္တဲ့သူ တစ္ေယာက္ေယာက္အေပၚ ဆုိးက်ဳိးျဖစ္တာမ်ဳိးေတာ့ မရွိေပမယ့္ ႐ုိးရာ ကုိ လုပ္ေဆာင္လုိက္ျခင္းအားျဖင့္ ကုိယ့္မိသားစုအတြက္ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရးနဲ႕ လုပ္ကုိင္စားေသာက္မႈမွာ ေကာင္းမြန္ၿပီး စိတ္ေပါ့ပါးမႈ။ သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္ေစတယ္လုိ႕ သက္၀င္ယုံၾကည္ၾကေၾကာင္းကုိလည္း နန္းတီက ဆက္ေျပာပါတယ္။
“အဘုိးအဘြားေတြ ေျပာခ်က္အရ ဒီဟာ တႏွစ္တခါ လုပ္ရင္ ေကာင္းတယ္။ စိတ္လည္း ခ်မ္းသာတယ္။ လုပ္စားကုိင္စားရတာ လည္း ေပ်ာ္တယ္တဲ့။ စီးပြားေရးလည္း ေကာင္းတယ္။ ကုိယ္မလုပ္လုိ႕ ကုိယ့္ကုိ ထိခုိက္တာ ဘာတာမရွိဘူး။ အဲဒါၿပီးလုိ႕ ျပန္ သြားလုိ႕ရွိရင္ အဘြားက ေျပာတယ္။ ႏွစ္သစ္ကူးၿပီးသြားၿပီ။ ဒီဘက္ႏွစ္ထဲမွာ ဆုိလုိ႕ရွိရင္ တုိ႕ ေတာင္သူလယ္သမား သားသမီး ေတြ ဘာပဲလုပ္စားလုပ္စား ေအာင္ျမင္ၿပီလုိ႕ ေျပာၾကတာပဲ။” အရင္ေခတ္ကဆုိရင္ အသက္ ၅၀ေက်ာ္နဲ႕အထက္ လူႀကီးသူမ ေတြပဲ ကုိယ့္မိသားစုအားလုံး ကုိယ္စား သစ္တုိင္ေလးေတြကုိယူၿပီး ေျခလ်င္နဲ႕တမ်ဳိး၊ ႏြားလွည္းနဲ႕ တဖုံ သြားၾကေပမဲ့ အခု ေခတ္မွာေတာ့ ကေလးသူငယ္၊ လူငယ္လူရြယ္ေတြနဲ႕ သံဃာေတာ္ေတြကအစ ပါ၀င္ဆင္ႏြဲလာၾကေတာ့ ဒီနယ္လုံးကၽြတ္ မီးပုံပြဲ ေတာ္ဟာ အရင္ကထက္ ပုိၿပီး စည္ကားလာပါတယ္။
မီးပုံပြဲကုိ ပါ၀င္ဆင္ႏြဲဖူးတဲ့ ကရင္လူငယ္ ေစာၾကည္၀င္းကလည္း သူ႕ရဲ႕ခံစားခ်က္ကုိ အခုလုိ ေျပာပါတယ္။ “အဲဒီမီးပုံပြဲထဲမွာ က်ေနာ္တုိ႕ တႏွစ္မွတခါပဲေပါ့။ ေပ်ာ္ၾကပါးၾကတာေပါ့။ ၀မ္းသာအားရတာေပါ့။ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ဆုံေတြ႕ၾကၿပီးေတာ့ အဲဒီမီးပုံထဲမွာ မီးရႈိ႕တဲ့အခ်ိန္မွာ မေကာင္းတဲ့ ကုိယ့္ရဲ႕ ယၾတာဇာတာတခုခုေတာ့ အားလုံးပါသြားၿပီေပါ့။ ေကာင္းတဲ့ဟာ က်န္ တာေပါ့။”
ကုိယ့္ျပည္နယ္ေဒသအတြင္းမွာ နယ္ေျမမေအးခ်မ္းမႈေတြ၊ တုိက္ပြဲေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျဖစ္ေနပါေစ က်ဳံဒုိးေဒသက ကရင္လူ မ်ဳိးေတြကေတာ့ ဒီ႐ုိးရာမီးပုံပြဲေတာ္ကုိ ႏွစ္တုိင္း မပ်က္မကြက္ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။
kic မွ ကုိးကားေဖၚျပသည္။
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น